En laat de vrede van God heersen in uw harten, waartoe u ook in één lichaam geroepen bent; en wees dankbaar.
HSV
En bovenal, kleed u in de liefde, dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt.
Laat in uw hart de vrede van Christus heersen, want daartoe bent u geroepen als de leden van één lichaam.
Wees ook dankbaar.
NBV
Kolossenzen 3:14, 15
Liefde en vrede
Je maakt mijn hart licht
en vult het met blijdschap
en vreugde.
Donkere wolken verdwijnen
als jij je openbaart
in mijn leven.
Niets kost mij nog moeite;
het lijkt wel of ik vleugels heb
en of ik mij over alles
kan verheugen.
Met jouw binnenkomst
is mij het mooiste
van de hele wereld
gegeven.
Je bent echter ook
heel kwetsbaar
en makkelijk te bezeren.
Dan wordt de plaats
van vreugde
door pijn en verdriet
ingenomen.
Weg zijn de vleugels,
weg de blijdschap;
niets schijnt mij nog te
kunnen verheugen.
Met alle teleurstelling
zijn er vele vragen
en onzekerheden
mijn leven binnen
gekomen.
Mijn hart is geneigd
om uit te halen,
vergelding te zoeken,
aan de kant te zetten,
weg te doen, dat,
wat de oorzaak is van
al mijn pijn en verdriet.
Maar daar is ook het kruis,
daar zijn doorboorde handen
en doorboorde voeten.
Een mens, die uit liefde
voor mij,
het leven liet.
Ik bevind mij in
een wirwar van gevoelens.
Alles in mij roept
om rechtvaardigheid.
De vrede in mijn hart
is ver te zoeken,
terwijl ik worstel
en strijd.
Moet ik dan
alles maar bedekken
met de mantel der liefde?
Al hetgeen mij
is aangedaan?
Of is vergeven
een daad van
gehoorzaamheid,
uit liefde voor Hem
om wat Hij voor mij
heeft doorstaan?
Als ik kies om Hem
gehoorzaam te zijn
en net als Hem
te vergeven,
dan bekleed ik mij
met de liefde van Hem
en vult Zijn vrede
mijn leven.
Zo blijft Zijn vrede
heersen
diep in mijn hart
en brengt heling
en genezing
aan elke smart.
Met het nadenken over de bovenstaande teksten ontstond het bovenstaande gedichtje; de ene helft donderdag en de andere helft vrijdag.
Ik probeer voor mijzelf te ontdekken hoe alles met elkaar in verband staat.
De gedachten van een mens kan rare wegen gaan, tenminste, die van mij in elk geval wel.
Toch houdt alles met elkaar verband.
Liefde, gehoorzaamheid, vergeving en vrede.
Het stukje op de kalender spreekt over vrede op de plaats waar Jezus Vorst is, maar dat het ver te zoeken is als wij met een deel van ons leven niet willen buigen voor Gods heerschappij.
Ik was al even bezig geweest met deze dingen, met opzoeken, overdenken, wat opschrijven en vaak is er dan een moment dat ik even afstand moet nemen van alles wat ik al gelezen en genoteerd heb.
Op donderdag, betekent dit voor mij dan dat ik even wat boodschappen ga doen.
En terwijl ik zo in mijn autootje zit met een muziekje aan, laat ik mijn gedachten nog eens over deze dingen gaan.
De opdracht is zo duidelijk: ‘En doe bij dit alles de liefde aan’; ‘kleed u in de liefde’.
Kleed u met de liefde; de liefde dus als een kledingstuk aantrekken.
Alleen, het woordje ‘en’ staat er dan nog voor.
Hm, ook maar even een paar verzen teruggaan.
Het hele gedeelte beslaat Kolossenzen 3:5-17, al zijn natuurlijk de andere verzen er weldegelijk ook mee verbonden.
Het is een gedeelte over de oude en de nieuwe mens, over het nieuwe leven, over ons leven zonder en met Christus.
Vers 5-10 vertelt ons waar we mee af dienen te rekenen nu we Hem kennen; onze oude mens afleggen en de nieuwe mens aandoen.
(oude leefwijze – nieuwe leefwijze)
In vers 12 krijgen we dan al de opdracht om ons – heiligen en geliefden, als uitverkorenen van God – te kleden met innige gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld.
Vers 13, elkaar verdragend en vergevend, zoals Christus ons vergeven heeft.
Dan pas komt vers 14 – ‘En doe bij dit alles aan …’.
Als uitverkorenen van God, als heiligen en geliefden van Hem, krijgen we van Hem de opdracht om innige gevoelens van ontferming (oftewel diepe bewogenheid, innig medeleven), vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid aan te trekken zoals we ’s morgens onze kleding aantrekken.
Het is dus geen kwestie van wat we voelen of ervaren, maar een bewuste keuze.
Als we opstaan en onze kleding uitkiezen voor die dag, dan is wat we doen (over het algemeen) mede bepalend wat we aantrekken.
Laten we eerlijk zijn, als tuinman ga je niet in je nette pak met stropdas aan het werk en een verpleegster zal niet in avondkleding en hoge hakken op haar werk verschijnen.
Je trekt aan wat bij je werk hoort en past.
Zo zou het ook met ons, kinderen van de Allerhoogste moeten zijn.
Met dat we Hem zijn gaan toebehoren, is ons leven veranderd en daarmee ook onze levenswijze en alles wat daarbij hoort of komt.
We hebben van Hem ‘nieuw werk’ gekregen.
Dit kunnen we niet in ons gewone kloffie doen, daar zullen we ook speciale kleding voor nodig hebben.
Zoals een tuinman of een verpleegster aan zijn/haar kleding te herkennen is, zo dient men ook ons, uitverkorenen van God, te herkennen aan onze ‘kleding’.
Daarbij geeft God ons ook nog de opdracht om verdraagzaam te zijn en om te vergeven zoals wij door Christus vergeven zijn.
En om dit hele plaatje te volmaken, moeten we de liefde aandoen.
De liefde, die de band van de volmaaktheid is.
Toen ik op Internet even aan het kijken was naar de betekenis van ‘de liefde als de band van de volmaaktheid’ kwam ik het volgende erover tegen:
“De liefde is ‘de band van de volmaaktheid’, ‘de band van vrede’, de lijm die de leden van het lichaam samenbindt in Christus.”
(Dit na aanleiding van een stuk over Efeziërs 4:1 t/m 6 over hoe de eenheid van de Geest te bewaren.
Zie: http://gemeente-van-christus.org/preken/Davison/Roy/eenheiddg.html)
De band van de volmaaktheid wordt hier vergeleken met lijm.
Ik vond dat zo geweldig mooi.
Al deze dingen die ik net genoemd heb; ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid, verdraagzaamheid, vergeving, al deze dingen moeten als het ware met de ‘lijm’ Liefde aan elkaar worden geplakt en zo met elkaar verbonden zijn en niet van elkaar los te maken.
We zijn als kinderen van Hem, als uitverkorenen, als heiligen en geliefden van God, geroepen om in vrede met elkaar te leven; ook als er verschil van inzichten of meningen zijn.
De liefde van Christus hoort ook dan als een lijm te zijn die ons met elkaar verbindt en ons aanspoort om in vrede met elkaar te wandelen en om te gaan.
Dit staat los van onze gevoelens, maar is een bewuste keuze om te doen wat Hem welgevallig is.
Het is gehoorzaam zijn aan Hem, aan Zijn woord, aan wat Hij van ons vraagt.
Het is doen wat Hij zegt, in praktijk brengen dat wat Christus ons heeft voorgeleefd.
Dat kan betekenen dat we zwijgen in plaats van spreken, de minste zijn, jezelf wegcijferen, doen wat in ons vermogen ligt om relaties goed te houden of te herstellen.
(Over Liefde - Zie: 1 Korinthe 13)
De Here Jezus heeft ons de weg gewezen, heeft ons voorgeleefd.
Zijn woord vertelt ons wat Hij van ons verlangt.
Als we kijken naar wat Hij voor ons heeft gedaan, voor ons heeft over gehad, waarom zijn we dan nog zo vaak ongehoorzaam en laten we ons nog zo vaak leiden door onze oude natuur?
Vrede is wat onze harten zal vullen als Hij Heer is van ons gehele leven.
Een vrede, die alle verstand te boven gaat.
En als we dit alles beseffen, ondervinden, dan kunnen we niets anders dan dankbaar zijn en is de opdracht om dankbaar te zijn eigenlijk ‘gewoon’ een daaruit volgend gevolg.
Lieve Vader in de hemel, ik wil U zo bedanken voor alles wat U mij heb verteld en heb laten zien.
Vergeef mij, waar ik verkeerd handel, daar waar ik nog te kort schiet, waarin ik – nog niet – gehoorzaam ben.
Wijs mij die terreinen in mijn leven aan waar ik het in orde moet maken, met U en/of met of naar een ander.
Maak mij ervan bewust, als ik mij ’s morgens aankleed, om ook mijn ‘andere kleding’, die ik van U heb ontvangen, aan te trekken en help mij om ze ook aan te houden en niet uit te trekken als het mij ‘te heet’ wordt of iets anders te pakken als ik het ‘koud’ krijg.
Laat mij Uw woorden voor ogen houden; leg ze vast in mijn hart.
Dank U, voor Uw genade, Uw liefde en Uw geduld met mij.
Dank U wel, voor wie U bent.
Ik houd van U en prijs Uw heilige Naam.
In Jezus’ Naam.
- Amen -
Liefde,
meer dan
alleen een gevoel.
Soms een keuze
uit gehoorzaamheid
aan God de Vader;
opdat Zijn vrede
zich in ons hart
bevindt.
Liefde.
Innige ontferming
en vriendelijkheid,
nederigheid
en zachtmoedigheid,
aantrekken als kleding,
steeds weer,
als de nieuwe dag
begint.
Liefde,
de band van
de volmaaktheid;
de lijm die ons,
Uw kinderen,
met elkaar
verbindt.
©Rita Klapwijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten