ik zal in Uw waarheid wandelen,
maak mijn hart één om Uw Naam te vrezen.
Heere, mijn God, ik zal U loven met heel mijn hart,
ik zal Uw Naam voor eeuwig eren.
HSV
Wijs mij Uw weg, HEER,
en ik zal hem in trouw aan U bewandelen.
Richt mijn hart onverdeeld hierop:
dat ik Uw naam mag vrezen.
Dan zal ik U danken met heel mijn hart,
Heer mijn God, voor altijd Uw naam verheerlijken.
WB
Psalm 86:11,12
Heere,
U bent God,
de God Der Goden.
U bent God,
ja, U alleen.
U bent de Schepper
van hemel en aarde,
de ‘Ik ben die Ik ben’,
Jaweh.
Jehova.
El Elohim.
De almachtige.
De Allerhoogste.
Oneindig en eeuwig.
De Ene.
Heilig.
Eerbied en lofprijs.
Heilig ontzag en aanbidding.
Alleen mogelijk door Jezus.
Als er één ding is wat ik nogal eens mis in de tijd waarin we nu leven, dan is het eerbied voor God, een heilig ontzag.
Ja, door het verlossende en volbrachte werk van de Here Jezus is God mijn Vader, mag ik Hem zo noemen.
Ja, door het volmaakte offer van de Here Jezus is het voorhangsel van het Heilige der Heilige gescheurd en mag ik vrijmoedig naderen tot de troon van de Genadige God.
Maar deze God, die onze Vader is in Jezus Christus, is nog steeds Dezelfde God als in het Oude Testament; de God die ontzagwekkend Heilig is en voor Wie ons hart vervuld hoort te zijn met diepe eerbied en een heilig ontzag.
En dat mis ik nog weleens in deze tijd.
Soms lijkt het wel alsof God één van onze vriendjes is met wie je gezellig leuke dingen doet.
Maar onze God is een heilig God, een jaloers God, een God die geen andere goden naast Zich duldt.
De God, Die de hele wereld in Zijn hand heeft.
Die jou en mij het leven gegeven heeft en Die al onze dagen heeft vastgelegd, opgeschreven, toen er nog geen van bestond.
Die de bergen vast doet staan door Zijn kracht; Wiens troon de hemel is en de aarde Zijn voetbank.
Deze God is nog steeds Dezelfde, onveranderlijke God als toen Hij de aarde schiep, toen Hij Israël de 10 geboden gaf, als toen Jezus geboren werd, leed, stierf en terugging naar Zijn Vaderhuis, als de God voor Wiens troon wij straks zullen moeten verschijnen.
Eerbied is hoogachting, verering, bewondering, verheerlijking, ontzag.
Ontzag is respect hebben, achting, aandacht, eerbiedige vrees.
Eerbiedige vrees is toen Mozes zijn schoenen uitdeed bij de brandende braamstruik, omdat de grond waarop hij stond, heilige grond was door Gods aanwezigheid.
Is Jezus niet ons voorbeeld in alles?
Hoe was Zijn houding naar Zijn Vader?
Sprak Hij niet met diepe eerbied en ontzag over Hem?
Jezus, Die Zelf de afstraling was van Gods heerlijkheid en de afdruk van Zijn wezen!
En de discipelen van Jezus, zij die dag en nacht met Hem opgetrokken waren, Zijn beste vrienden waren, spraken zij niet eerbied en respect tegen Hem, over Hem?
Meester!
Rabboeni!
Heer!
Het huidige beeld van God wat je tegenwoordig vaak tegenkomt, is een beeld alsof alles kan en mag in Zijn tegenwoordigheid, want Jezus heeft de weg vrijgemaakt en God is liefde!
Vergeten wordt wat God in Zijn woord zegt.
Vergeten wordt welke dingen Hem een gruwel zijn, dat Hij geen andere goden naast Zich duldt – het boedhabeeldje is immers maar een leuke woondecoratie en die horoscoop, och, het is gewoon leuk om te lezen, ik geloof er immers niet in, en die steentjes, amuletten, droomvangers en geluksarmbandjes, joh, die zijn gewoon leuk, daar moet je niet zo zwaar aan tillen enz. –.
Vergeten worden Zijn geboden, vergeten wordt wie Hij werkelijk is en hoe Hij tegen ons zegt: ‘Wees heilig, want Ik ben heilig!’
Hoe kunnen we Hem naderen met besmeurde, onreine handen?
Hoe kunnen we Hem naderen als we in zonde leven?
Hoe kunnen we Hem dienen, eren, aanbidden, als er in ons leven dingen zijn die tegen Zijn woord ingaan?
Zijn woord is niet veranderd met de komst van de Here Jezus!
‘Ik bedoel dit: laat u in uw levenswandel leiden door de Geest, dan zult u geen gevolg geven aan zelfzuchtige verlangens.
Want wat onze zelfzucht verlangt, is strijdig met wat de Geest verlangt, en omgekeerd.
Ze zijn elkaars vijanden, met het gevolg dat u niet kunt doen wat u zou willen.
Maar als u zich laat leiden door de Geest, bent u niet aan de wet onderworpen.
Het is duidelijk wat allemaal uit ons zelfzuchtig ik voortkomt: ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, afgoderij en magie, haatgevoelens en ruzie, afgunst en uitbarstingen van woede, eigenbelang, geschillen, partijzucht, jaloezie, drinkgelagen, zwelgpartijen en meer van die dingen.
Evenals vroeger waarschuw ik u ook nu: wie dergelijke dingen doen, krijgen geen deel aan het koninkrijk van God.
Wie Christus Jezus toebehoren, hebben hun zondige aard met zijn hartstochten en verlangens aan het kruis geslagen.
Als we leven door de Geest, moeten we ook in het spoor van de Geest verder gaan.’
Galaten 5:16-21, 24,25
Onze levenswijze moet een levenswijze zijn van aanbidding, van woorden en van daden.
Hem aanbidden is meer dan het lied dat je zingt.
Aanbidden is je levenswijze naast Gods woord leggen en van daaruit leven, handelen en wandelen, de daad bij het woord voegen.
En dat is alleen maar mogelijk door de Here Jezus, door wat Hij heeft gedaan aan het kruis op Golgotha.
Eerbied en lofprijs zijn twee dingen die onlosmakend met elkaar verbonden zijn.
Eerbied is niet alleen stil en vroom zijn, eerbied is ook respect hebben voor Gods woord, voor Zijn wil en ons daaraan houden.
Eerbied is ook doen wat Hij zegt, wat Hij vraagt.
Hoe zou Hij, Die zo ontzagwekkend groot en heilig is, onze lofprijs kunnen aannemen als we in zonde leven, als we Zijn woord aan de kant schuiven en onze eigen verlangens volgen onder de noemer dat God immers liefde is en dat liefde alle dingen bedekt en vergeeft.
Ons leven van alle dag zal krachtig zijn, als we leven vanuit eerbied en ontzag voor God en Hem ons leven geven als een levend, heilig en Hem welgevallig offer.
Ons uitstrekkend naar een steeds heiliger wordend leven, naar meer en meer op Hem gaan lijken.
Zodat de ander Hem in ons zal zien.
Lieve Vader in de hemel.
Wat staan we tegenwoordig soms nog maar weinig stil bij wie U eigenlijk werkelijk bent.
Wat vergeten we soms makkelijk dat U nog steeds Dezelfde Heilige God bent als toen U de aarde schiep.
Wat schuiven we soms alles makkelijk onder de vlag van ‘God is Liefde’, van ‘Jezus heeft alles volbracht, de toegang is nu vrij’.
O Vader, het is waar.
Het is waar dat de toegang vrij is.
Jezus, Uw Zoon Jezus, heeft al onze zonden op Zich genomen, de straf voor onze zonden gedragen, de wet vervuld, maar daarmee bent U niet minder Heilig als daarvoor.
Ja, Ik mag naderen tot Uw troon van genade, het voorhangsel is weg, maar geef dat ik nader met diepe eerbied en een heilig ontzag voor wie U bent.
Laat daarin mijn leven in overeenstemming zijn met Uw wil.
Bij U is vergeving, maar dan moet ik mij ook afkeren van mijn zonden.
Uw woord is nog steeds onze richtlijn!
In Christus zijn we vrij, ja, maar niet om maar te doen wat we willen.
Vader, vergeef ons dat we in onze huidige tijd zo weinig (tot misschien wel geen) eerbied en ontzag hebben voor U en het soms lijkt alsof we U in onze broekzak hebben.
U bent een Groot en Heilig God.
De Almachtige, de Allerhoogste, de Alpha en de Omega, het Begin en het Einde.
U wil ik dienen en eren in alle eerbied en ontzag.
U wil ik aanbidden met een heilige levenswandel.
Leer mij, Heere, leer mij en laat mij zien waar dat nog niet in overeenstemming is met Uw woord.
Laat mijn leven steeds heiliger worden tot eer van Uw grote Naam.
In Jezus ‘Naam.
- Amen –
Met eerbied
en diep ontzag
wil ik U aanbidden,
wil ik U eren.
Met reine handen
wil ik komen;
met een leven
dat U heilig
en welgevallig is.
In overeenstemming
met Uw wil,
Uw woord,
Uw waarheid;
met een onverdeeld hart.
U bent God,
ja, U alleen.
Uw Naam wil ik vrezen,
loven en verheerlijken.
Ja, U,
mijn God,
wil ik eren,
U wil ik aanbidden,
met eerbied
en diep ontzag.
©Rita Klapwijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten