zondag 9 september 2012

Week 37 - Gerechtigheid

… hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door de eeuwige Geest Zichzelf smetteloos aan God geofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken om de levende God te dienen!

… hoeveel te meer dan het bloed van Christus!
Door de eeuwige Geest heeft Hij zichzelf als een smetteloos offer aan God opgedragen. Zijn bloed zal ons geweten zuiveren, zodat we niet meer een leven leiden dat op de dood uitloopt, maar de levende God kunnen dienen.

Hebreeën 9:14

Want als het bloed van stieren en bokken en de as van de jonge koe,
op de verontreinigden gesprenkeld, hen heiligt tot reinheid van het vlees,
hoeveel te meer het bloed van Christus!

………
Dan klinkt in mijn hoofd het lied “Simon, This blood is for you!” – “Simon, dit bloed vloeit voor jou!
Dan is het net of ik vlak bij Jezus sta terwijl Hij overeind probeert te komen.
Bloeddruppels liggen op de grond en Hij zegt:

                            “Rita, dit bloed vloeit voor jou!”

Bloed, dat mij reinigt van alle zonden.
Bloed, dat redding brengt en eeuwig leven.
Bloed, dat mij tot een kind van de Vader maakt en mij het recht geeft om straks voor altijd bij Hem en de Vader te zijn.
Die zin galmt na in mijn hoofd, terwijl Hij wordt voortgeduwd door de soldaten.

Rita, dit bloed vloeit voor jou!
Voor al jouw zonden, voor alles wat niet goed is, voor alle onvolkomenheden.

 ……………, dit bloed vloeit voor jou!      

Half verblind door mijn tranen loop ik achter Hem aan.
Nog nooit heeft Iemand zoveel voor mij overgehad.
Nog nooit heeft Iemand zoveel van mij gehouden.
En terwijl ik zo meeloop naar Golgotha, drukt de zonde als een steeds zwaarder wordende last op mij.
Steeds meer besef ik hoe onrein ik ben, hoe moe, belast, vol van zorgen, angst, pijn, egoïsme, noem maar op.

Golgotha.
O God, is het nog niet genoeg?           
…….

Hoeveel te meer het bloed van Christus!
Het bovenstaande stukje is een gedeelte uit ‘Die ene alles veranderde gebeurtenis’.*
Hier moest ik aan denken, aan dit verhaal bij de bovenstaande tekst, en dan met name door de woorden: ‘Hoeveel te meer het bloed van Christus’.

Het  moet verschrikkelijk zijn geweest, al die dieren, keer op keer.
Hun geschreeuw, de weeïge geur van het bloed, het besprenkelen.
Heel wat bloed heeft er gevloeid en nog was het nooit was het genoeg.

Hoeveel te meer het bloed van Christus …
Een smetteloos Lam.
Het volmaakte offer.
Onschuldig bloed.

Zijn bloed, dat vloeide in Gethsemané, van de doornenkroon die hard op Zijn hoofd werd gedrukt, van de gesel die Zijn lichaam openspleet, van de wrede spijkers in handen en voeten …
Voor ons!
Voor jou!
Voor mij!

Het schrijven van ‘Die ene alles veranderende gebeurtenis’, waaruit het bovenstaande stukje een gedeelte is, ging heel diep.
Vanaf het moment dat ik op een Vrouwenconferentie hoorde over wat Gethsemané, de geseling en de kruisiging, precies inhielden, heeft het me niet meer losgelaten en was er een diep verlangen in mij om de betekenis en de diepte ervan tot me door te laten dringen tot in het diepste van mijn ziel en om dat op te schrijven.
En zo kwam het moment dat ’s avonds laat Gods geest mij dreef om  niet naar bed te gaan, maar om in de stilte van de nacht, te gaan schrijven.
Niet eerder had ik zo’n diep besef van de betekenis van Zijn komst naar deze aarde.
Niet eerder was het zo diep gegaan wat Hij voor mij heeft overgehad.
Niet eerder was het zo diep tot mijn ziel doorgedrongen hoe immens Zijn lijden en sterven is geweest.
Niet eerder heb ik zoveel pijn en emoties ervaren dan toen ik het echt, tot in het diepst van mijn ziel, liet doordringen.
De niet te verwoorden liefde die hierin doorklinkt, de diepte van de boodschap van hoe kostbaar je bent voor Hem.
Met het lezen van dit gedeelte, word ik opnieuw diep geraakt en ervaar dezelfde emoties als in de nacht dat ik het schreef.
Zijn vergoten bloed is mijn kleed van rechtvaardigheid.

En als ik terugkijk naar de tussenliggende jaren van dit schrijven en nu, dan besef ik tegelijkertijd, hoe makkelijk de zonde je soms opnieuw weer in zijn greep neemt.
Als ik opnieuw tot me door laat dringen, hoeveel het de Here Jezus gekost heeft, hoe Zijn bloed vloeide voor mij, hoeveel pijn Hij geleden heeft voor mij, dan schaam ik me gewoon dat ik de zonde me zo makkelijk in de greep kan krijgen.
Dan denk ik aan mijn overbezorgdheid; ik breng mijn zorgen bij Hem en neem ze soms met dezelfde vaart weer mee terug, om ze toch zelf weer proberen op te lossen.
En dan ben ik soms ook nog boos en teleurgesteld, omdat God niets doet …!?!
Mijn gebrek aan vertrouwen; toch de bezorgdheid de overhand laten nemen, niet op Zijn beloften durven te gaan staan, ze me niet toe durven te eigenen, niet geloven dat God doet wat Hij zegt!
Of ergens wel geloven, maar me mee laten slepen door mijn gevoelens die wat anders zeggen, of mijn gedachten, de influisteringen geloven in plaats van Zijn woord.
Of me laten meeslepen door mijn vermoeidheid, waardoor vaak mijn tijd met God er als eerste bij inschiet.
‘Bidden lukt toch niet, want ik ben te moe, ik kan niet goed nadenken; Bijbellezen lukt ook al niet, want de letters dansen voor mijn ogen.’
Och, een keertje tv kijken, lekker zappen, is zo erg toch niet, even ontspannen moet toch ook kunnen.

Ach, het zijn zo maar een paar dingen waar ik aan moest denken nu ik hier zo mee bezig ben.
De tv, de computer, internet en computerspelletjes, boeken, leesbladen, ook allemaal valkuilen voor zonde.
Wat kijk ik, wat lees ik, wat doe ik?

We leven in een wereld die vol verleiding is en waar satan steeds harder, openlijker en tegelijkertijd ook geniepiger aan het werk is.
De zonde ligt heel dicht op de loer en is soms zo prachtig verpakt.
Alleen door heel dicht bij Hem te blijven, ons leven iedere dag opnieuw onder Zijn leiding te brengen, ons over te geven aan Zijn heilzame hart, zullen we steeds eerder gaan ontdekken wat niet goed is en tegelijk meer bevrijd worden van de greep van de zonde.
Hoe dichter we met Hem leven, hoe meer we op Hem leren vertrouwen; hoe meer we leven in Zijn zegenrijke nabijheid, hoe minder de zonde ons in zijn greep zal krijgen.
Bevrijding ligt in het overgeven aan Hem.

God op de eerste plaats.
Niet meer ik, maar Christus leeft in mij!
Ons niet laten leiden door onze menselijke verlangens, maar door de wil van God!
Laten we dicht bij en met Hem leven, dan zullen we weten wat Hem aangenaam is en kan ons leven tot een reukoffer zijn dat opstijgt naar Zijn troon.

Maar nu bent u één met Christus Jezus.
Vroeger was u ver van God verwijderd, maar nu bent u dicht bij Hem gekomen door het bloed van Christus.

Efeze 2:13

U bent de geliefde kinderen van God.
Wees daarom zoals Hij.
Leef in liefde naar het voorbeeld van Christus.
Uit liefde heeft Hij Zijn leven voor ons gegeven.
Hij was een geurig offer dat God aangenaam was.

Efeze 5:1,2

Maar nu bent u bevrijd uit de macht van de zonde en staat u in dienst van God.
Het gevolg daarvan is dat uw leven Hem volledig is toegewijd en dat eeuwig leven u te wachten staat.
Want de zonde betaalt een loon uit: de dood, maar God geeft een geschenk: eeuwig leven in eenheid met Christus Jezus onze Heer.

Romeinen 6:22,23

Broeders en zusters, omdat God zo goed voor ons is, roep ik u op, uzelf aan te bieden als een levende en heilige offergave die Hij graag aanvaardt.
Dat is uw ware eredienst; …

Romeinen 12:1




Here Jezus, dank U wel, voor alles wat U voor mij hebt gedaan, hebt overgehad.
Als ik opnieuw tot me door laat dringen, Heer Jezus, (voor zover dat voor mijn verstand mogelijk is) wat het betekent dat U Uw plaats in de hemel verliet om mens te worden, dat U Uw plaats in de hemel inruilde voor een plek op deze verdorven wereld, om in onze schoenen te lopen en vervolgens voor ons te lijden en te sterven zodat wij gered kunnen worden, dan word ik heel stil en schaam ik me dat ik niet in staat ben om niet meer te leven voor U.
Dan schaam ik me, dat ik me zo vaak mee laat slepen door mijn gevoelens en gedachten, door mijn eigen verlangens, in plaats van te leven uit dankbaarheid voor wat U voor mij hebt gedaan.
Ik dank U voor Uw liefde en geduld met mij.
Ik weet, ik zeg dit regelmatig, maar mijn dankbaarheid is echt groot, Heer Jezus, voor Uw liefde en geduld, het is niet iets wat ik vanzelfsprekend vind, omdat U bent die U bent.
Dank U voor Uw vergeving, een nieuw begin, iedere dag opnieuw,
Dank U dat er eens een eind komt aan al onze zonden en ongerechtigheden; dat er straks een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komt.
Een leven in Uw nabijheid en heerlijkheid.
O, wat kan ik daar naar verlangen!
Ik moet nu denken, Heer Jezus, aan de woorden van Paulus ‘Ik ellendig mens; het goede dat ik doen wil dat doe ik niet, maar het verkeerde dat ik haat …; maar Gode zij dank door onze Here Jezus Christus!
Dank u wel, Heer Jezus, dank u wel, voor alles!
Ik blijf mij uitstrekken naar meer van U, naar een leven dat U welgevallig is en dank U wel, dat U zoveel van mij houdt, dat U mij terugroept als ik de verkeerde weg op ga of dreig te gaan.
Leer mij om dicht in Uw nabijheid te leven met Uw woord.
Ik hou van U.

- Amen –




Als ik denk aan Uw heerlijk koninkrijk,
aan wat U allemaal opgaf voor mij.
Als ik denk aan Uw wandeling hier op aarde,
aan hoe U mens werd zoals wij.
Als ik tot me door laat dringen
welke strijd U in Gethsemané hebt gestreden.
En als ik opzie naar het kruis
waar U, zo immens, voor mij hebt geleden.
Als ik tot het besef kom,
dat Uw dood mij leven bracht,
en als ik daardoor weten mag
dat mij een plaats in de hemel wacht …

Hoe zou ik dan nog voor mijzelf kunnen leven;
zou ik U dan met mijn leven niet alles geven?
Als een welwillend offer en tot een aangename geur.
Een leven, dat Uw naam verhoogt en niet besmeurt. 

©Rita Klapwijk

*(http://intoyourhands.punt.nl/index.php?a=2009-04 – bij 'Logs' zijn alle hoofdstukken te vinden, incl. Voorwoord; bij Rubriek 'Pasen' geeft hij niet alle hoofdstukken in volgorde weer)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten