Ik en mijn familie, wij dienen de HEER.
WB
Maar als het in uw ogen kwalijk is de HEERE te dienen, kies voor u heden wie u zult dienen: of de goden die uw vaderen, die aan de overzijde van de rivier woonden, gediend hebben, of de goden van de Amorieten, van wie u het land bewoont.
Maar wat mij en mijn huis betreft, wij zullen de HEERE dienen!
HSV
Jozua 24:15
Kies dan nu wie je wilt dienen …
Je dagelijks opnieuw toewijden …
Dienen.
Toewijden.
De afgelopen week hebben deze woorden me behoorlijk bezig gehouden.
Ik heb er heel veel over na lopen denken.
Toewijding, jezelf toewijden aan de Heere.
Dienen, kiezen, toewijden, dagelijks opnieuw.
Wat betekent dat eigenlijk echt, wat houdt dat eigenlijk precies in?
Ik heb mijn leven aan de Heer gegeven, maar is het daarmee automatisch aan Hem toegewijd?
Dien ik Hem echt?
Er zijn de laatste jaren veel dingen veranderd in mijn leven waardoor mijn geloof en vertrouwen in hem is gegroeid, maar betekent dat ook dat ik Hem meer ben toegewijd?
Dien ik Hem nu meer of beter doordat ik bepaalde dingen voor Hem doe?
Wat betekent het eigenlijk in wezen om iemand toegewijd te zijn, om te dienen?
Wat houdt het eigenlijk in werkelijkheid in?
Is mijn leven Hem wel toegewijd, dien ik Hem of is alles wat ik doe, hoe ik leef inmiddels vanuit gewoonte?
Allemaal vragen en gedachten die bij mij boven kwamen de afgelopen week.
Ik wilde de diepte van deze woorden weten, ik wilde het als het ware proeven en zocht daarom de betekenis van deze woorden, schreef ze op en dacht er over na terwijl ik ze herhaaldelijk las; nam ze als hapjes steeds opnieuw in mijn mond om de ‘smaak’ te proeven.
Voor mijzelf is deze zoektocht naar de diepte van de betekenis van het dienen en toewijden aan God, aan de Here Jezus, ook opnieuw een keuze maken op de vraag in de tekst.
Ik wil de diepte van deze woorden proeven, zoals een wijnkenner de wijn door zijn mond laat rollen om ieder facet te proeven en boven te halen om aan het eind de vraag te beantwoorden: ‘Slik ik het door of spuug ik het uit?‘
Kies dan nu wie je wilt dienen …
Kies dan nu WIE je wil DIENEN …
Dienen is het iemand, een ander persoon, het naar de zin maken.
Het betekent van dienst zijn, helpen, bruikbaar zijn, behulpzaam, bijdragen, functioneren, aanbidden.
Nu, ik wil echt niet zomaar iedereen dienen in de volste betekenis van dit woord, want er staat ook ‘aanbidden’ bij.
We kunnen mensen dienen, maar en is er maar Eén die we mogen aanbidden.
En in die zin spreken we vandaag over het woordje ‘dienen’.
Wie wil je dienen in de zin van aanbidden?
Wie wil je vereren, verheerlijken?
Wie wil je verheffen en hartstochtelijk beminnen (aanhangen, aanbidden, liefhebben)?
Voordat Jozua het volk de ‘grote’ vraag voorhoudt zodat zij opnieuw een keuze kunnen maken, spreekt hij eerst de woorden van de Heer.
God houdt, bij monde van Jozua, Zijn volk voor wat Hij allemaal al niet heeft gedaan voor hen en laat hen zo nog eens zien wie Hij is.
Als ik terugkijk op mijn leven en zie wat God allemaal heeft gedaan voor mij, dan is het antwoord voor mij niet moeilijk.
Hem wil ik dienen.
Hem wil ik aanbidden, vereren, verheffen, ja, hartstochtelijk beminnen, want Hij is het waard!
Want Hij is wie Hij zegt dat Hij is; Hij doet wat Hij zegt dat Hij doet; altijd!
Hem heb ik lief en daarom wil ik Hem dienen.
Maar ben ik in mijn dienen Hem wel toegewijd?
Om daar weer een antwoord op te kunnen geven ga ik me eens verdiepen in het woord toewijden.
Toewijden, toegewijd zijn, betekent: veel aandacht en zorg hebben (sommige spreken zelfs van permanente en volledige aandacht).
Het betekent overgave, veel inzet, ijver en enthousiasme.
Het betekent genegenheid, liefde en zelfopoffering.
Het betekent ernst en trouw.
Het betekent verknochtheid en bezieling.
Als ik deze woorden zo lees en overdenk, dan vraag ik me stilletjes af of ik Hem wel echt ben toegewijd.
Het houdt immers zoveel meer in dan ik me vaak bewust ben.
Liefde, aandacht, genegenheid, trouw en ernst, och, dat zijn nog wel zaken die ik kan beamen, maar als het gaat om ijver, enthousiasme en veel inzet, dan wordt het toch al wel een stuk moeilijker, want ik heb ook nog mijn gezin en allerlei andere zaken die mijn zorg en aandacht nodig hebben, daar recht op hebben en wat gaat er dan voor?
Na de nodige strubbelingen met je kinders (groot of klein, kleuterpuber of gewone puber) blijft er van mijn enthousiasme soms niet veel meer over en zit ik eerder uitgeblust op de bank.
En dan heb ik het nog niets eens over de gewone dingen van het leven die een mens zo in beslag kunnen nemen, of ziekte of …
En zelfopoffering?
Nou, ook dat gaat me niet altijd even makkelijk af, want de vraag ‘en ik dan?’ komt dan toch nog weleens boven.
Nog veel dieper gaan voor mij de woorden verknochtheid en bezieling.
Ik vind het prachtige woorden.
Zonder nog echt naar de betekenis gekeken te hebben, spreken deze twee woorden een ongekende diepte, inhoud en betekenis uit.
Als ik deze twee woorden op mijn tong neem dan proef ik alle andere woorden hierin
Liefde, aandacht, ijver, trouw, ernst, enz., enz.
Ik proef het, maar ik wil nog verder, nog meer en ga naar de betekenissen van deze woorden op zoek.
Encyclo zegt van verknochtheid, innig gehecht, verkleefd.
Verknocht, je zit er als het ware aan vast.
Ik ben verknocht aan … vul voor jezelf maar eens in en verander dat dan eens in God.
Ik ben verknocht aan God, ik zit vast aan God …
En dan bezieling.
Bezieling betekent: ‘sterke inspiratie waarmee je iets doet’.
En inspiratie betekent zowel ‘Goddelijke ingeving als ‘inademing’.
Als ik dan even mag spelen met deze woorden, dan kom ik tot het volgende: ‘Bezieling is sterke Goddelijke ingeving, de inademing waarmee ik iets doe.’
Toegewijd zijn aan de Heer, wil dan zeggen dat ik zo met Hem verweven ben, dat ik Hem inadem en van daaruit leef, beweeg en besta.
Dan heb ik lief wat Hij liefheeft en haat ik wat Hij haat.
Dan ben ik niet meer gericht op wat ik wil, maar op wat Hij wil.
Dan leef ik zo, dat mijn leven Hem vreugde schenk, ook al doet het mij pijn en/of verdriet.
Dan richt ik mijn aandacht op die dingen die Hij belangrijk vindt en niet op hetgeen ik graag zou willen.
Dan brandt het als een vuur in mij om alles wat ik doe te doen voor Hem, tot eer van Hem.
Dan wil ik het ook allemaal zo goed mogelijk doen, want dat is wat Hem toekomt, wat Hij verdient.
Dan ben ik toegewijd aan Degene Die ik dien.
Iets treurigs maakt zich van mij meester, want ik besef dat ik dit nooit zal kunnen.
Want ik schiet tekort, iedere dag opnieuw.
Ook al zou ik me dagelijks opnieuw aan Hem toewijden, me zo bewust zijn van wat het ten diepste inhoudt, dan nog zal ik tekortschieten.
Maar deze treurigheid werp ik van mij af, want ik wil me wel dagelijks daar naar uitstrekken en iedere kans grijpen om de Here Jezus te volgen.
En daarin zal het gaan met vallen en opstaan, maar het uitstrekken en het proberen zijn allemaal zaken die thuishoren in het groeiproces naar volwassenheid in het geloof en in het komen tot volmaaktheid.
Dan ben ik als het ware de wijnkenner met de wijn rollend door mijn mond; ik heb geproefd en ik slik door.
Lieve Vader in de hemel, opnieuw kies ik ervoor om U te dienen.
Ik verlang ook naar een leven dat in dit dienen U is toegewijd.
Maar ik moet U belijden, lieve Vader, dat ik tegelijkertijd ook zo bang ben voor mezelf, mijn egoïsme, mijn eigen ik.
Ik ben niet zo goed, Vader, in het mezelf opzij zetten en volledig op u gericht te zijn.
Ik baal bijvoorbeeld soms zo ontzettend van het steeds weer opruimen van de rommel, de steeds weer terugkerende berg wasgoed en al dat soort dingen.
Dingen waarvan ik weet dat ik ze eigenlijk hoort te doen met blijdschap om dat ik ze in wezen voor U doe.
Maar deze wetenschap is zo vaak ondergeschikt aan wat ik voel.
Ik belijd U dit, Vader, en bid U daarom of U mij wilt helpen om mijn leven toe te wijden aan U in die diepste betekenis, want ik kan het van mijzelf niet.
Maak mij bewust, iedere dag opnieuw, van mijn keuze van toegewijd aan U willen leven, zodat ik die keuze dagelijks bewust zal gaan maken en mij daar naar uit zal strekken.
Laat mij opklimmen daarin tot dat ik voor altijd bij U ben.
En als ik tekortschiet doe mij beseffen, dat iedere dag een nieuwe kans is om U te volgen; want bij U is vergeving.
Dank U wel, Vader, wat kan ik anders doen dan voor U buigen en knielen, en erkennen: ‘U bent Heer.’
- Amen -
Kies dan nu wie je wilt dienen;
kies dan nu wie je wilt zijn toegewijd.
Kies dan nu wie je wilt aanbidden;
kies dan nu, het is de juiste tijd.
Zie Wie Hij is;
zie wat Hij heeft gedaan.
Zie Zijn liefde voor jou;
zie het kruis op Golgotha staan.
Kies dan nu wie je wilt dienen;
kies dan nu wie je wilt zijn toegewijd.
Kies dan nu wie je wilt aanbidden,
kies en staak je strijd.
Geef je over, leg je leven in Zijn handen;
vergeving en leven is wat je zult ontvangen.
Wijd je leven toe aan God de Heer;
Hij vervult je diepst verlangen.
Kies dan nu wie je wilt dienen;
kies dan nu wie je wilt zijn toegewijd.
Kies dan nu wie je wilt aanbidden,
kies, laat Zijn hart worden verblijd.
Ik kniel neer,
buig mijn hoofd
en belijd opnieuw:
‘Jezus, U bent Heer.’
buig mijn hoofd
en belijd opnieuw:
‘Jezus, U bent Heer.’
U wil ik dienen,
U wil ik zijn toegewijd.
Dat Uw licht en liefde
door mij heen wordt verspreid.
Angst voor falen
houdt mij niet meer tegen.
Sterker en meer is Wie U bent
en mijn verlangen naar Uw zegen.
- Amen -
©Rita Klapwijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten