Was uw handen, zondaars!
Zuiver uw hart, weifelaars!
GNB
Onderwerp u dan aan God.
Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten.
Nader tot God, en Hij zal tot u naderen.
Reinig de handen, zondaars, en zuiver de harten, dubbelhartigen!
HSV
Jacobus 4:7,8
Een persoonlijk getuigenis.
De tijd gaat snel en het is dan ook alweer een paar jaar geleden dat ons gezin door een zeer moeilijke tijd ging.
Een tijd van zeer heftige geestelijke strijd, waarin één van onze kinderen als het ware een speelbal was van de boze.
Hij heeft van alles uit de kast gehaald om ons gezin en ons kind kapot te maken.
En hoewel we nog te maken hebben met naweeën van die tijd en alles wat er is gebeurd, de strijd is beslecht en wij staan als gezin nog steeds rechtop.
(niet door eigen kracht, maar door de liefde en trouw van God)
Het was een zeer zware tijd en ik zou er nooit voor kiezen als ik een keuze zou hebben, maar toch had ik dit – achteraf – ook niet willen missen.
We hebben zoveel geleerd.
Maar dat niet alleen; wat nog veel belangrijker is, we hebben God aan het werk gezien en daardoor hele belangrijke lessen geleerd.
De belangrijkste les die we geleerd hebben, is wel de les van het loslaten en het aan Hem overgeven; erop vertrouwend dat Hij zal doen wat er gedaan moet worden en dan ook zien dat God betrouwbaar is en doet wat Hij heeft beloofd.
God heeft ons wapens gegeven om te strijden en die moeten we ook gebruiken.
Soms echter is het enige wapen wat overblijft gebed.
Het lijkt niet altijd het meest krachtige en effectieve wapen; het is dan ook niet meer aan ons maar aan God en wij mensen willen juist altijd zo graag zelf het heft in handen houden.
Maar wij hebben juist gezien dat door onze gebeden zeer wonderlijke en bijzondere dingen zijn gebeurd.
Onderschat de kracht en de effectiviteit van het gebed niet!!
Het woord wat wij in die tijd kregen was uit Zacharia 4:6 waarin staat: ‘Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest, zegt de Here der Heerscharen.’
Toen de strijd net was losgebarsten waren wij (mijn man en ik) constant bezig met van alles doen wat in ons vermogen lag, maar we hadden geen enkele grip op de situatie en kregen er ook totaal geen grip op.
Hoewel we samen toen ook veel gebeden hebben, werd de strijd alleen maar heftiger en het leek erop dat we ons kind zouden verliezen.
We kregen te maken met verschillende instanties en hoewel ze ons goedgezind waren, was het niet makkelijk en heel intensief.
We hebben heel wat over ons heen gekregen en we zaten soms echt met onze handen in het haar.
Af en toe was ik de wanhoop nabij en zag ik het bijna niet meer zitten.
Maar toch …
Het woord uit Zacharia 4 kwam en het deed ons beseffen dat we op een andere manier hiermee om moesten gaan.
‘Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest!’
Vanaf toen zijn we gaan loslaten en het in Gods handen gaan leggen.
Begrijp me goed, dit was makkelijker gezegd dan gedaan.
Want, in plaats van stappen ondernemen tegen degenen die ons belaagden, vouwden we onze handen en legden het in Gods hand.
In plaats van terugslaan, vroegen we Gods Geest om in de situatie te komen en brachten we de gehele situatie onder Zijn gezag en autoriteit.
In plaats van met gelijke munt terugbetalen, baden we voor hen die ons gezin zo aanvielen.
Konden we dit uit eigen kracht?
Nee, we zijn ook heel erg boos geweest en wilden soms niets liever dan stappen ondernemen, maar God had gesproken door Zijn woord en we bogen ons voor Zijn woord.
We konden dit niet alleen en hebben mensen uit onze gemeente gevraagd om met ons te komen bidden voor dit alles en God heeft ons mensen gegeven die niet alleen die ene keer kwamen bidden, maar die trouw iedere week kwamen om voor de hele situatie en voor ons, en ons gezin, te bidden.
Maanden lang!
Ook onze voorganger was er voor ons, en dan ook echt in de zin van: er zijn als het nodig is, zelfs ‘s nachts!
We kregen een kring van bidders rondom ons gezin.
Er gebeurde in die tijd van alles en heel vaak kregen we ook te horen van: ‘Waarom doen jullie niets? Ik zou …’
Het maakte het alleen maar zwaarder, want we deden wat we konden; we deden het enige wat we konden, namelijk bidden en alles onder Zijn gezag en autoriteit brengen en vragen om Geest te komen in de gehele situatie!
Heel wat tranen heb ik gehuild en ik heb me vaak o zo machteloos gevoeld.
Ik vond het vaak zo moeilijk om aan de zijkant te blijven staan en het aan Hem over te laten.
Soms schreeuwde mijn menselijke natuur om recht in al het onrecht dat ons werd aangedaan.
Wat had ik soms graag mezelf eens willen laten gaan, maar het was dan alsof God heel zachtjes Zijn hand voor mijn mond hield (of plaatste) en fluisterde: Ssst, stil, denk aan Mijn woord: ‘Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest!’
Wat ik (maar ook mijn man) heb geleerd in en door dit alles heen, is dat we alles onder Zijn gezag en autoriteit moeten brengen en Zijn geest vragen om in situaties te komen.
Welk een rust en vrede brengt dat!
Dan strijd niet meer ik, maar Hij voor mij!
Dan richt ik me niet meer op de strijd zelf, maar op God!
Op momenten dat we zagen op de situatie en alles wat er gebeurde, op wat de mensen zeiden, dan dreigden we ten onder te gaan en verloren we ons evenwicht.
Maar steeds opnieuw was daar Gods hand, die ons hoofd als het ware weer optilde door ons Zijn woord voor te houden.
Richt je op God, op Zijn woord, op wat Hij heeft beloofd en niet op de strijd of de boze!
Houdt vast aan Zijn woord, aan Zijn beloften!
Breng ze in gebed terug naar Hem, houdt ze Hem voor!
Ik heb in die tijd heel veel proclamaties opgeschreven vanuit de Psalmen, ze gebeden en met kracht als proclamatie de hemelse gewesten in geslingerd.
Dit is het weerstand bieden aan de duivel en tegelijkertijd opklimmen tot Gods troon!
Hiermee komen de strijd en de moeiten op de achtergrond en komt God, Zijn kracht, Zijn beloften, Zijn liefde, Zijn …., op de voorgrond!
Mijn zwakte, mijn twijfels, mijn verdriet, mijn zorgen, mijn … noem maar wat op, het verdwijnt op de achtergrond en Zijn kracht en sterkte vulden mij.
Wie Mij zoekt, zal Mij vinden; zegt God.
Nader tot Mij en Ik zal tot u naderen.
Je moet nu niet denken dat wij zulke ‘heilige’ zijn die het precies goed deden en doen; nee, wij zijn vele malen gestruikeld en struikelen nog steeds, maar er was vergeving en er is vergeving voor al onze zonden.
Soms sloeg de twijfel toe: ‘Doen we het wel goed? Zijn we wel op de goede weg? De mensen zeggen …? Moeten we toch niet …?’
Naast mensen om ons heen die voor ons baden, kwamen we ook mensen tegen die ons aan het twijfelen brachten.
Maar Zijn woord brandde in ons hart en bracht ons tot belijden van en zo bleef de weg open en konden wij tot Hem naderen en Hij tot ons.
Dit woord – Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest – staat nog steeds in mijn hart gebrand.
Het houdt mij dicht bij Hem.
Het brengt mij in Zijn nabijheid en het leert mij om alles in Zijn handen te leggen.
Het voorkomt dat ik met gelijke munt terug betaal, het voorkomt dat ik er van alles uitflap wat ik niet meer terug kan nemen en waar ik weer op gepakt zou kunnen worden.
Maar het allerbelangrijkste is, dat God de ruimte krijgt om Zijn werk te doen.
Lieve Vader in de hemel, opnieuw wil ik U bedanken voor alles wat U hebt gedaan voor ons.
Ik wil U bedanken voor wat we door dit alles heen hebben gezien en geleerd van U.
U toonde ons Uw trouw, Uw liefde, Uw kracht, Uw troost, Uw macht.
U hebt laten zien hoe belangrijk het is om iets onder Uw gezag en autoriteit te plaatsen, om Uw Geest te vragen om in situaties te komen.
U hebt ons laten zien dat U niet loslaat en dat U zorgt voor wat U toebehoort.
O ja, het was vaak heel moeilijk en zwaar en soms zagen we het niet meer zitten, maar U was er altijd en zorgde voor ons.
Dank U, Vader, voor de mensen die U aan ons gaf en rondom ons plaatste.
Vader, zo bid ik voor hen die in gelijke situaties zitten of op andere wijze worden aangevallen of belaagd door de boze.
Vader, ik bid U: Ontfermt U Zich over hen zoals U Zich over ons ontfermt heeft.
Geef ook aan hen mensen om zich heen die met en voor hen biddend strijden en een arm om hen heen slaan om ook even in uit te kunnen huilen.
We hebben elkaar zo hard nodig, Vader, als broeders en zusters die er voor elkaar zijn.
Maak ons hart bewogen en leer ons omzien naar elkaar.
Ik bid U ook om liefde, liefde in ons hart voor elkaar en vergevingsgezindheid.
Maak ons tot betrouwbare getuigen van U en Uw woord.
Laat onze blik boven alles gericht zijn op U, de voleinder van ons geloof; de Alpha en de Omega, Het Begin en Het Einde; op U aan wie alles en iedereen, zo ook de boze, is onderworpen.
U heeft de overwinning behaald!
Amen, halleluja, amen.
- Amen –
Als de boze komt
en je door hem wordt belaagd,
zoek dan je toevlucht bij de Heer,
houd je blik op Hem gericht.
Als de boze komt
en je door hem wordt opgejaagd,
zoek dan Gods nabijheid
en kniel voor Zijn aangezicht.
Geef alles over in Zijn handen;
richt je op Hem en niet op de strijd.
Zijn aanwezigheid doet de boze vluchten;
door Zijn machtige hand word jij bevrijd.
Leef daarom dicht bij Hem iedere dag;
zo word je sterk en krachtig in de Heer.
Verwacht het in alles van Hem
en geef Hem alle dank, lof en eer.
* Het is niet zo dat ik met dit stukje wil aangeven dat we de boze nooit zouden moeten berispen, maar wel dat we er voor moeten waken, dat we ons niet meer bezighouden met het berispen dan dat we omgaan met God.
©Rita Klapwijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten