zondag 21 oktober 2012

Week 43 - Herstel

Want als u zich tot de HEERE bekeert, zullen uw broeders en uw kinderen barmhartigheid vinden bij hen die hen als gevangenen weggevoerd hebben, zodat zij in dit land zullen terugkomen.
De HEERE, uw God, is immers genadig en barmhartig, en zal het aangezicht niet van u afwenden als u zich tot Hem bekeert.
HSV

Want als u terugkeert tot de HEER, zullen uw verwanten en uw kinderen genadig behandeld worden door degenen die hen hebben weggevoerd, en zullen ze weer naar dit land mogen terugkeren.
De HEER, uw God, is immers genadig en liefdevol; als u naar Hem terugkeert, zal Hij Zich niet van u afwenden.’
NBV

2 Kronieken 30:9

‘Als je valt, luister dan niet naar de beschuldigingen en hatelijkheden van de boze.
Sta weer op en wandel met God.’
Dit is een citaat uit het stukje van de kalender van waaruit ik de stukjes schrijf.
Verder spreekt het stukje nog van weer opstaan en verder wandelen met God; net zo vaak totdat je vrij bent.
Van vasthoudend moeten zijn en geduld hebben.
Maar het citaat dat ik heb aangehaald, is wat er voor mij uitspringt.

Wat heb ik al veel strijd geleverd (en soms nog) om dit in de praktijk te kunnen brengen.
Weten is namelijk één ding, maar uitvoeren een tweede.
Want wat hebben gevoelens en gedachten een enorme kracht!
Wat kunnen we daarin gigantisch worden aangevallen en wat is het soms niet verschrikkelijk moeilijk om daar tegen te vechten.
En wat kan de verleiding dan soms groot zijn om maar toe te geven aan gevoelens en/of gedachten.

Ik weet niet hoe het met jou is, maar gevoelens en gedachten kunnen mij helemaal onderuit halen en mij het opstaan beletten.
Vooral als ik vaker over hetzelfde struikel of val.
Terwijl ik hier mee bezig ben, hoor ik in de verte nog de woorden nagalmen: ‘Loser, mislukkeling dat je er bent.
Je kan ook niets, het komt nooit goed.
Steeds opnieuw maak je dezelfde fouten, steeds opnieuw ga je weer de mist in.
Wat ben je toch een sukkel.
Geef het nu maar op, het wordt nooit iets met jou.
Denk je nu echt dat God zo iemand als jij, die steeds weer de fout ingaat nog kan gebruiken of wil gebruiken?
Dat geloof je zelf toch niet.’
Enz. enz.

Herken je het?

Ik geloof wel dat de één daar gevoeliger voor is dan de ander, maar ik weet van mijzelf, dat dit één van mijn zwakste plekken is.
Ik ben een enorm gevoelsmens en een denker.
Dus mijn gevoelens en gedachten zijn voor mij heel belangrijk.
Dat betekent automatisch ook, dat ik me daar, op dat terrein het meest moet wapenen.
Waar de één voorzichtig moet zijn met muziek of tv, drank of vul zelf maar in, voor mij is het echt het terrein van gevoelens en gedachten.
Wat vind ik het soms moeilijk om niet te luisteren naar die beschuldigingen en die hatelijkheden die de boze in mijn hoofd wil planten.
Wat vind ik het soms moeilijk om niet toe te geven aan die gevoelens van zelfmedelijden en zelfbeklag die hieruit voorvloeien.
Wat heeft het zelfs lang geduurd voordat ik het door had, dat daar mijn zwakste plek lag, terwijl hij, de boze dat allang doorhad.
En wat heeft hij daar ge(mis)bruik van gemaakt.
Daarom sprak het bovenstaande citaat mij zo enorm aan.
Het is zeker een citaat wat ik op ga slaan en bewaren.
Want hoewel ik dit nu allang allemaal weet, het is iets wat ik mijzelf steeds opnieuw weer moet voorhouden.

We struikelen allemaal weleens en soms staan we gewoon op en kunnen we doorgaan.
Maar soms struikelen/vallen we en is het niet zo simpel.
Soms zijn we door bepaalde omstandigheden of vermoeidheid gewoon kwetsbaarder en daarmee een makkelijk doelwit voor de boze om zijn brandende pijlen op af te schieten.
De Bijbel spreekt niet voor niets over waakzaam zijn en de wapenrusting hebben we ook niet voor niets gekregen!
Het gebeurt nu eenmaal dat we als kind van God vallen en dat de boze zijn pijlen van beschuldigingen, zijn pijlen vol haat en venijn, op ons afvuurt.
Hoe zouden we anders ooit dingen kunnen leren?

Wees waakzaam, zegt Gods woord.
Met andere woorden, wees erop bedacht.
Mijn ervaring is (en vast ook van heel veel andere mensen), dat vooral als je kwetsbaar bent, waardoor maakt niet uit, de boze juist komt om je extra te belagen en zijn pijlen op je af te vuren.
Het is dus belangrijk om goed om jezelf te denken.
Je kunt het niet altijd voorkomen dat je kwetsbaar bent; teveel invloeden van buitenaf kunnen hierbij een rol spelen, maar we kunnen het wel onderkennen wanneer we kwetsbaar zijn.
Met het onderkennen kunnen we dan de nodige maatregelen nemen.
De twee meest belangrijkste dingen die je kunt doen zijn waakzaam zijn en de wapenrustig aantrekken.
Als we dan vallen en hij komt op ons af met zijn brandende pijlen van beschuldigingen en hatelijkheden, dan zullen we bemerken dat hij het is en kunnen we ons schild van geloof omhoog doen.
Zijn pijlen zullen door dat schild worden opgevangen en we kunnen vervolgens terugvechten met het Zwaard van de Geest, met Gods woord.

Dan kunnen we de bovenstaande tekst op hem afvuren.
‘Satan, mijn God is een genadig en liefdevol God.
Ja, ik ben gevallen, maar ik heb het Hem beleden, en hierdoor zal Hij Zich niet van mij afwenden.
Wat jij me voorhoudt zijn leugens; mijn God is vol liefde en genade!

Of de woorden uit Psalm 37 (vers 23,24)
Ik laat mij leiden door de Heer, wat betekent dat als ik val, Hij Zich mij niet van mij afkeert, maar mij juist helpt om weer op te staan.
Zelfs het opstaan hoeven we dus niet alleen te doen.
Psalm 37 zegt het zelf, Hij helpt ons daarbij, al wat wij hoeven te doen is naar Hem opzien.
Schudt die hand die je vastgrijpt niet van je af door te geloven wat de boze allemaal zegt en laat je niet meezuigen naar beneden door zijn leugens.

Wat kan het moeilijk zijn om daar dan weer uit te komen.
Maar zelfs dan is het niet onmogelijk, want God blijft dicht bij je!
Hij is nooit ver weg!

Soms zijn we zover meegezogen door de boze naar beneden in de poel van beschuldigingen en hatelijkheden, dat we het gevoel kunnen hebben dat we dreigen te verdrinken in de kolkende golven daarvan.
We kunnen zover zijn meegezogen dat we er zelf niet meer uit kunnen komen en verdrinken lijkt ons voorzicht.
Probeer het dan niet zelf, maar roep het uit naar Hem en Hij zal antwoorden en je helpen.
God zorgt voor wat Hem toebehoort!

Schreeuw het naar Hem uit: ‘Heer, steek Uw hand uit en grijp mij vast; trek mij uit dit kolkende water! (Psalm 144:7a)
God, zie niet werkeloos toe, blijf niet zwijgen, houdt U niet doof! (Psalm 83:2)
Heer, Uw woord zegt: ‘Wie U zijn toegedaan kunnen op U rekenen; wie bij U hun toevlucht zoeken, laat U niet in de steek.

God hoort, God ziet, God helpt.
Steeds weer.
Hoe vaak wij ook vallen.
Laat je niet in de luren leggen door de boze met zijn leugens dat God je nu niet meer kan vergeven, dat je te vaak gezondigd heb, te vaak hetzelfde fout gedaan heb, te vaak gevallen ben.
Als God onze zonden vergeeft, doet Hij ze weg.
Hij gooit ze in de diepten van de zee (Micha 17:19).
Corrie ten Boom zou daarbij nog zeggen; en Hij zet er een bordje ‘Verboden te vissen’ bij!
God maakt geen optelsom van onze zonden, Hij vergeeft keer op keer.
Zolang wij ons maar blijven uitstrekken naar het doen van Zijn wil, dan komt de dag dat we de overwinning zullen behalen en niet meer zullen struikelen.
Dan zullen we vrij zijn.
Maar dat kan alleen door steeds opnieuw op te staan als we zijn gevallen en met Hem verder te gaan.

Laat je bemoedigen door Gods woord.
Hij heeft het ons gegeven als wapen, maar ook tot bemoediging, tot troost.

Kijk eens naar het leven van David.
God noemde hem een man naar Zijn hart, maar hoe vaak is David niet gevallen!
En toch, telkens weer is er voor David vergeving en kan en mag hij verder onder de leiding van God.
Zie eens in de Psalmen hoe vaak David niet getuigt van Gods hulp.
Laat je erdoor bemoedigen!
Open je Bijbel en lees!

En kijk eens naar het leven van de profeet Elia.
Zo zorgde zijn gebed ervoor dat het drie jaar en zes maanden niet regende, zo zit hij in zak en as, omdat Izebel hem naar het leven staat, en vraagt hij of God hem uit het leven wil wegnemen.
Maar God stuurt hem een engel, die hem wakker maakt en gebied om op te staan en wat te eten en te drinken.
Elia doet het maar gaat vervolgens weer liggen.
En opnieuw maakt de engel hem wakker: ‘Sta, eet nog iets, want er staat je nog een verre reis te wachten!’
Hij stond op, at en dronk en door de kracht van dit voedsel liep hij in 40 dagen en nachten naar de berg van God, naar de Horeb.
O, welk een bemoediging ligt hierin voor ons!

Als we zo te neer geslagen zijn zoekt God ons op.
God doet dit niet alleen voor Elia, Hij komt ook om ons te helpen.
Hij wil niet dat wij het opgeven.
Ook tegen ons zegt Hij: ‘Sta op en eet wat.’
Hij heeft ons Zijn woord gegeven, eet het, kauw erop zo lang als het nodig is, en slik het door.
Doe het opnieuw en opnieuw, net zolang tot ook jij sterk genoeg bent op weer op te staan en op reis te gaan.

Ons leven op aarde is een reis naar de eeuwigheid.
Blijf je daarop focussen!
Sta dus op en ga weer verder, je gaat niet alleen!




O lieve Vader in de hemel, mijn hart is opgewonden over Uw liefde, over Uw trouw, over Uw vergeving, over Uw genade, over Uw hulp telkens weer.
Opgewonden door Uw woorden.
Wat een rijkdom aan bemoedigingen, aan troost, aan onderwijzing, aan …
Heere, U heeft Uw woord gegeven, maar wat gebruiken we het soms nog maar weinig zoals U het heeft bedoeld, simpelweg omdat we Uw woord gewoon  niet goed genoeg kennen.
Vergeef ons Heere, vergeef ons.
Geef ons toch een ongekende honger naar Uw Woord.
Vul ons hart met een ontembaar verlangen naar het kennen van Uw Woord.
Laat ons geen genoegen meer nemen met alleen af en toe een stukje lezen als het ons uitkomt, maar laat onze dag beginnen met een hunkering naar Uw Woord.
Voed ons, sterk ons, bekrachtig ons met Uw Woord.
Maak ons standvastig, vasthoudend, geduldig.
Help ons om steeds weer op te staan en als wij het niet meer kunnen.
Kom dan, o Vader en geef U ons weer grond onder onze voeten.
Dank U voor Uw liefde.
Dank U voor Uw trouw.
Ik prijs Uw grote Naam.

- Amen –




Er is een uitgestoken hand,
vanuit de hemel naar jou.
Als je bent gevallen,
grijp die dan vast.
Vergeet nooit
hoeveel Hij van je houdt.

Met welke beschuldigingen
en welke hatelijkheden
de boze je ook bestookt:
onthoudt: ‘Hij is de vader
van de leugen
en behoorlijk uitgekookt!

Sta op, wandel verder met God.
Wees standvastig en heb geduld.
Hij is genadig en vergevend,
altijd tot hulp bereid.
Sta op, hoe vaak je ook valt.
Wees met de kracht van Zijn Geest vervuld.

©Rita Klapwijk

1 opmerking:

  1. We weten altijd wel hoe het moet, hoe we het willen, maar het doen, uitstappen en ervoor gaan is vaak een leermoment, een weg. Helamaal mee eens. En wat kan er dan een gedachtenstrijd ontstaan. De afgelopen week heb ik weer eens het boek:"Overwinning van de duisternis" gelezen van Nei Anderson. Daarin werd opnieuw weer eens duidelijk dat de geestelijke strijd zich in ons denken bevindt, als een bolwerk. Ik vond het een heerlijke eyeopener. Waarheid tegenover leugen. Was dat niet wat De Here Jezus ook deed tijdens de verzoeking in de woestijn. Knap hoe je de strijd hebt verwoord, Rita. We saat op: Arise & shine!

    BeantwoordenVerwijderen