zondag 1 september 2013

Week 36 - Duisternis

'Als wij zeggen dat wij gemeenschap met Hem hebben en wij toch in de duisternis wandelen, liegen wij en doen de waarheid niet.'
HSV

'Als we zeggen dat we met Hem verbonden zijn, en tegelijk duistere wegen bewandelen, dan liegen we en handelen we in strijd met de waarheid.'
GNB

1 Johannes 1:6


Kind van God, kind van Het Licht.
Zijn je wegen recht voor Zijn aangezicht?
Wandel je in Zijn waarheid, in Zijn licht,
of ben je ergens voor de duisternis gezwicht?

Kind van God, kind van Het Licht.
Kun je recht staan voor Zijn aangezicht?
Verdraagt je leven Zijn niets bedekkend licht,
of toont het waar je voor de boze bent gezwicht?

De bovenaanstaande tekst doet mij deze vragen stellen.
We zijn kinderen van Het Licht; kinderen van Hem die Het Licht is en in wie totaal geen duisternis is.
Maar zijn onze wegen zo, dat ze Zijn Licht kunnen verdragen?
Zijn we echt met Hem verbonden?
Of zeggen we dat we met Hem verbonden zijn en wandelen we tegelijk op duistere wegen?

Satan gaat rond als een briesende leeuw, zegt de Bijbel, op zoek naar wie hij kan verslinden.
Maar hij doet zijn werk ook heel geniepig en gemeen door middel van leugens en bedrog.
De dingen net zo verdraaien dat ze recht lijken, maar in wezen zo krom zijn als een hoepel en haaks staan op wat Gods woord ons zegt.
We hoeven slechts te kijken naar Adam en Eva, naar hoe Jezus werd verzocht in de woestijn.
‘God heeft zeker gezegd …’ (Genesis 3)
‘Als U de Zoon van God bent …; want er staat geschreven dat God Zijn engelen zal sturen en …’  (Mattheüs 4:1-11)
Zolang de boze met de botte bijl hakt, herkennen we hem nog wel als zodanig, maar wat als hij zich vermomd als een engel des lichts?
2 Korinthiërs 11:1-15 laat een andere kant van de satan en zijn dienaren zien.
Sluw en zich voordoend als …
Hierdoor kunnen we soms ongemerkt op verkeerde wegen terecht komen.
Want als de dominee het zegt …
(of voorganger, pastor, evangelist …)

Maar ook de tijd waarin we leven maakt het niet makkelijker om Gods wegen van waarheid en licht te bewandelen.
Overal om ons heen zien we, dat God en Zijn woord verlaten wordt; Hij en Zijn woord verbannen wordt.
Compromissen, onder het mom van ‘om erger te voorkomen’ worden gesloten, terwijl het compromis Gods woord, Gods waarheid, met voeten treedt.
Dingen worden gewoon, moeten kunnen, want iedereen doet het.
Grenzen worden verlegd, want je moet wel met je tijd mee gaan.
God is liefde, en zou niet willen dat …
Vul maar in.

Abortus, homosexualiteit, euthanasie, echtscheiding, …
Schokkend: de reclame op TV voor Second love!
Er wordt gewoon openlijk opgeroepen tot overspel, als iets wat gewoon moet kunnen en de mogelijkheid er toe wordt zo makkelijk gemaakt.
Inspelen op de vraag naar.
Hoever zijn we niet afgedwaald!

Wat kijken we?
Wat lezen we?
Wat doen we?
Waar ligt de scheidslijn in onze keuzes en beslissingen?
Hoe voelen we ons te midden van deze dingen?
Doet het ons nog iets, of laat het ons hart koud?
Welke invloed hebben al deze dingen op ons persoonlijk leven?
Wat doet het met ons?
De Here Jezus zegt in Johannes 17 dat we niet van deze wereld zijn, maar in hoeverre is ons leven inmiddels één geworden met de wereld door de sluwheid waarmee de satan te werk gaat?

Verdragen onze keuzes en beslissingen Gods licht?
Kan de Here Jezus naast ons zitten op de bank en meelezen wat wij lezen, meekijken wat wij kijken, of zouden we, als Hij plotseling in levende lijve naast ons kwam zitten, niet weten hoe snel we ons boek/blad weg moeten leggen, of de zender op TV wegzappen naar een ander net?
Of als een razende het kleine kruisje rechts bovenin ons computerscherm aaklikken?

Hoe kijken we naar elkaar en hoe gaan we met elkaar om?
Wat zeggen we tegen en over elkaar?
Is, zoals Paulus zegt, onze vriendelijkheid bij iedereen bekend?
Hoe is het met onze zelfbeheersing, vergevensgezindheid, geduld, …?
Maken we van ons hart een moordkuil, of …?
Wat leeft er eigenlijk in ons hart?
Komen Gods woord, onze wil en onze handel en wandel wel met elkaar overeen?

De Bijbel zegt:
‘Wie zegt : Ik sta in het licht, en zijn broeder haat, leeft nog altijd in de duisternis. Wie zijn broeder liefheeft, leeft in het licht en komt niet ten val. Maar wie zijn broeder haat, staat in de duisternis en tast in het donker rond.
Hij weet niet in welke richting hij gaat, omdat de duisternis hem blind gemaakt heeft.’
1 Joh. 2:9-11

‘Verlies uw hart niet aan de wereld of aan iets dat bij de wereld hoort.
Als iemand zijn hart verliest aan de wereld, is er in hem geen plaats voor de liefde van de Vader.
Want al het wereldse, alles waarop de mensen hun zinnen zetten en waarvan ze hun ogen niet vanaf kunnen houden en alle aardse zaken waarvan de mensen zo hoog opgeven, dat alles komt niet uit de Vader voort maar uit de wereld.’
1 Joh. 2:15,16

Wie of wat heeft het voor het zeggen in ons leven?
De wereld of Gods woord?
Wat gewoon gevonden wordt of wat afwijkt omdat het van God komt al zoveel jaren geleden?

Het zijn één en al vragen die deze keer bij mij boven komen en die wachten op een antwoord van mij, van ons allen, aan God.
Die wachten om onder de loep genomen te worden, omdat ze eeuwigheidswaarde hebben en een verandering in ons leven kunnen uitwerking.
Een verandering die onze persoonlijke relatie met Hem ten goede komt, omdat ons wel of niet verbonden zijn met Hem hierdoor herstelt kan worden.

Met Hem verbonden zijn, en blijven, is en moet het belangrijkste doel in ons leven zijn.
‘Heb God lief boven alles (met heel je hart, heel je ziel en met heel je verstand) en je naaste als jezelf’  (Mattheüs 22:37-39)

Hoe kunnen we weten of we met Hem verbonden zijn.
1 Johannes 2:6 geeft het antwoord (even beginnend in vers 5): ‘Hieraan kunnen we zeker weten of we met Hem verbonden zijn. Wie zegt dat hij in God blijft, moet leven zoals Jezus geleefd heb.’

Leven zoals Christus geleefd heeft is de enige manier om in God te blijven, met Hem verbonden te zijn.
Jezus was alles wat Hij zei of deed, gericht op de wil van Zijn Vader.
De wil van Zijn Vader stond altijd en in alles voorop.
Zo moet ook in ons leven wat God wil voorop staan.

Het is niet makkelijk om als kinderen van Het Licht te leven in deze duistere wereld.
De duisternis om ons heen kan ons zo benauwen, ons het leven zo moeilijk en zwaar maken.
Staande blijven is niet makkelijk, maar uiteindelijk meer dan de moeite waard.

‘Die wereld (waarover in vers 16 wordt gesproken; zie een klein stukje hierboven), die wereld met al haar verlokkingen gaat voorbij, maar wie de wil van God doet, blijft leven.’
(1 Johannes 2:17)

Gezien de tijd waarin we leven en de vooruitzichten die ons wachten hier op aarde, is het van levensbelang dat we ons leven regelmatig brengen in Zijn Licht, om te zien of we nog leven in overeenstemming met Hem; dat we niet alleen zeggen dat we met Hem verbonden zijn, maar het ook werkelijk zijn.
Voor ons persoonlijk en voor de buitenwereld mag dit zo lijken, maar God ziet ons hart en weet wat er ten diepste in ons leeft.
God ziet wat we doen, wat we lezen, waar we naar kijken, als er niemand anders bij is.
Kan wat we doen bestaan in Zijn Licht?


Lieve Vader in de hemel.
Zoveel vragen komen deze keer boven als ik stilsta bij dit woord van U.
Ik bid U, dat U mij (en een ieder die dit leest) leid in het beantwoorden van deze vragen en dat U mij zult laten zien, waar ik het één zeg en het ander doet.
Laat mij zien, Vader, waar mijn leven niet in overeenstemming is met Uw woord.
Laat mij zien, Vader, waar ik keuzes maak die U verdriet doen.
Laat mij zien, als ik, al zou het met één been zijn, in de duisternis wandel.
Laat mij zien, Vader, toon mij waar het verbonden zijn met U, verbroken is of wordt.
O, Vader, ik verlang naar een leven in verbondenheid met U; naar te leven zoals de Here Jezus leefde, maar help mij, want vanuit mijzelf kan ik dit niet.
Kom met Uw Geest, en toon mij, leer mij, help mij en heb geduld met mij.
In Jezus’ Naam.

- Amen -


Kind van God, kind van Het Licht,
buig je neer voor Zijn aangezicht.
Leg je leven open in Zijn licht,
opdat zichtbaar wordt
of je ergens bent gezwicht.


Gods rijke zegen
en een liefdevolle groet,
Rita

Geen opmerkingen:

Een reactie posten